Θα φάμε γλάρο!..

Τώρα τελευταία το blog ακούει πολλά και αισιόδοξα περί πρόωρων εκλογών!

Και γελάει απ' έξω του, ενώ από μέσα του κλαίει..

Δεν είναι δυνατόν να είμαστε τόσο εύπιστος λαός, να πέφτουμε τόσο εύκολα στις επικοινωνιακές και άλλες παγίδες που μας στήνουν!

Πώς είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι άνθρωποιανύπαρκτης ηθικής, ξετσίπωτοι και ιταμοί σαν τους αρχηγούς των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης του αίσχους,

..υπάρχει ποτέ περίπτωση να εγκαταλείψουν οικειοθελώς την εξουσία, ενώ μπορούν να την διατηρήσουν έστω και ένα δευτερόλεπτο ακόμα;

Πώς νομίζουμε ότι θα εγκαταλείψουν έτσι εύκολα την ασυλία για τα πολλαπλά πολιτικά τους εγκλήματα, που τους παρέχει η ''καρέκλα'';

Πώς θα απεμπολήσουν τα οφέλη, οικονομικά και άλλα που τους έχουν τάξει για να εκτελέσουν αυτό το ''συμβόλαιο θανάτου'' εναντίον της ίδιας τους της πατρίδας;

Υπάρχει ποτέ περίπτωση να δείξουν και την παραμικρή ευαισθησία προς την αλήθεια, το δίκαιο και τους δημοκρατικούς θεσμούς;

Να νοιώσουν ντροπή που ενώ εκπροσωπούν κι οι δυό μαζί, και με το ζόρι, μόνον το 30% των πολιτών, κατέχουν το 50+% των εδρών στην Βουλή;

Να θεωρήσουν ότι απειλούνται, ή έστω πιέζονται από έναν λαό άνευρο, αποχαυνωμένο και απασχολημένον να κυνηγάει την καθημερινή του επιβίωση;

Εδώ κλείνουν την Βουλή πρόωρα για να διασώσουν την Αυτού Χυδαιότητα από το σίδερο το καγκελωτό!

Εδώ ο ''έτερος των συμβαλλομένων'' απεργάζεται και ονειρεύεται αποστασίες, προκειμένουν να εξασφαλίσει τα ''κουκιά'' που του λείπουν για την εκλογή Προέδρου της (ντεμέκ) Δημοκρατίας!

Όχι!

Το blog πιστεύει ότι όλα αυτά τα περίεργα περί πρόωρων εκλογών, εκπορεύονται από τα ίδια τα προπαγανδιστικά εργαστήρια του συστήματος.

Για να εφησυχάσουν, να αποχαυνώσουν ακόμα περισσότερο τον λαό με φρούδες ελπίδες για σύντομη απαλλαγή μέσω των εκλογών,

..ώστε να αποφευχθούν οι κινητοποιήσεις (λέμε τώρα!) και η αναμπουμπούλα.

Το σχέδιό τους είναι ύπουλο και άτιμο, όπως άτιμοι και παλιάνθρωποι είναι και αυτοί!

Ας ξεχάσουμε κάθε σενάριο για πρόωρες εκλογές. Η αλητεία (πολιτική και άλλη) σκοπεύει να εξαντλήσει την τετραετία πάση θυσία.

Θα το λέμε πιά κάθε μέρα:

Μόνον ό λαός μπορεί πλέον να λύσει αυτόν τον γόρδιο δεσμό!

Απ' το πεζοδρόμιο,

..και δυναμικά!..

Eάν υπάρχουν επικίνδυνες παιδικές χαρές, να κλείσουν....

Δεν πρόκειται επισήμως να δοθεί παράταση για την πιστοποίηση των δημοτικών παιδικών χαρών, ανακοίνωσε ο υπουργός Εσωτερικών, Αργύρης Ντινόπουλος, από το βήμα της ημερίδας που διοργάνωσαν σήμερα η Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης και το ΥΠΕΣ για τις δημοτικές παιδικές χαρές. Ο κ. Ντινόπουλος κάλεσε τους δήμους, σε συνεργασία με το υπουργείο Εσωτερικών, να κάνουν ό,τι μπορούν έως τις 30 Ιουνίου, οπότε λήγει η προθεσμία, για να αποκτήσουν πιστοποίηση «αυτές που χρειάζονται τις λιγότερες παρεμβάσεις» και «άμεσα και σταδιακά θα προχωρήσουμε στις υπόλοιπες» όπως είπε. 

Όμως η «σιωπηρή» παράταση του υπουργείου δεν ικανοποίησε τους αιρετούς που είχαν ήδη αντιδράσει από την 1η Μαΐου, όταν κοινοποιήθηκε η σχετική εγκύκλιος από τον πρώην υπουργό Εσωτερικών, Ιω. Μιχελάκη. Η εγκύκλιος, που εκδόθηκε μετά το τραγικό δυστύχημα στο λούνα παρκ του δήμου Ελληνικού, καλούσε όλους τους δήμους να ελέγξουν τις παιδικές χαρές και να εκδόσουν πιστοποιητικά καταλληλότητας λειτουργίας έως τις 30 Ιουνίου. 

Η εγκύκλιος συνάντησε την άμεση αντίδραση της ΚΕΔΕ που διαβεβαίωνε ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να γίνει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ Κ. Ασκούνης παραβρέθηκε σήμερα στην ημερίδα επαναλαμβάνοντας στον κ. Ντινόπουλο ότι «δεν υπάρχει δυνατότητα έως τις 30 Ιουνίου να υλοποιηθεί το χρονοδιάγραμμα» και επισημαίνοντας ότι «το είχαμε κοινοποιήσει στον κ. Μιχελάκη μετά την εγκύκλιο». 

Ο υπουργός Εσωτερικών εμμένοντας στην άποψή του, απάντησε: «Ζούμε μέσα στην πραγματικότητα. Πρέπει να προσπαθήσουμε πέρα από τις προθεσμίες. Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε για να έχουμε ασφαλείς παιδικές χαρές. Για να ξεκινήσουμε επιτέλους την πιστοποίηση». 

Οι διαβεβαιώσεις, όμως, του υπουργού δεν μείωσαν την ανησυχία των αυτοδιοικητικών παραγόντων -υπηρεσιακών και αιρετών- οι οποίοι στις ερωτήσεις, που ακολούθησαν τις τοποθετήσεις των υπηρεσιακών και των ειδικών, έθεσαν επισταμένως το ερώτημα: «Αφού δεν δίνεται παράταση, τι θα γίνει την 1η Ιουλίου;». 

Όπως τόνισαν, οποιοδήποτε ατύχημα, μετά την παρέλευση της προθεσμίας της εγκυκλίου την 30ή Ιουνίου, συνεπάγεται ποινικές ευθύνες για τους υπηρεσιακούς παράγοντες, τους αιρετούς και τους προέδρους των Επιτροπών Ελέγχου και Πιστοποίησης στις Περιφερειακές Ενότητες της χώρας. 

Η απάντηση ήρθε διά στόματος της γενικής διευθύντριας Τοπικής Αυτοδιοίκησης του υπουργείου Εσωτερικών, Βίκυς Γιαβή, η οποία τόνισε ότι «εάν υπάρχουν επικίνδυνες παιδικές χαρές, να κλείσουν» προσθέτοντας ότι χωρίς πιστοποίηση όλες σχεδόν οι παιδικές χαρές της χώρας είναι δυνάμει επικίνδυνες. 

Η σύσταση της γενικής διευθύντριας του υπουργείου προκάλεσε σωρεία ερωτημάτων, όπως: «Δηλαδή τώρα μας λέτε να κλείσουμε όλες τις παιδικές χαρές;», «πώς θα κλείσουμε τις παιδικές χαρές που δεν έχουν περίφραξη;», «τι θα γίνει με τις παιδικές χαρές που βρίσκονται μέσα στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς, παιδικούς σταθμούς και τα δημοτικά σχολεία;». 

Όπως σημείωσε η κ. Γιαβή κατά την παρουσίαση του θεσμικού πλαισίου, η υπουργική απόφαση για τις παιδικές χαρές, που αφορά τις τεχνικές προδιαγραφές, τη διαδικασία αδειοδότησης, τη διαδικασία ελέγχου και τη συντήρηση εκδόθηκε το 2009 (μετά τα γεγονότα που οδήγησαν στο κλείσιμο της παιδικής χαράς του Αγ. Παντελεήμονα). Όμως οι δήμοι ουδέποτε την υλοποίησαν. Παίρνουν συνεχείς παρατάσεις για την εφαρμογή της, με τελευταία την παράταση του 2014. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «μόνο δύο δήμοι στη χώρα έχουν πιστοποιήσει από 5- 6 παιδικές χαρές ο καθένας». Στόχος, όπως είπε, πλέον είναι η απλοποίηση της υπουργικής απόφασης ώστε να μειωθεί η γραφειοκρατία. Συγχρόνως, αν και η προθεσμία εκπνέει σε λίγες ημέρες, το υπουργείο πρόκειται να διανείμει στους δήμους έντυπο υλικό για τα πρότυπα κατασκευής και ανακαίνισης παιδικών χαρών. Στόχος είναι οι προκηρύξεις, για τις ανακαινίσεις και τις κατασκευές νέων παιδικών χαρών, να εναρμονίζονται με την ισχύουσα ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Για τον Δήμο μας πιστεύω ότι δεν έχουν κάνει τίποτε ως συνήθως. Θα συνεχίσουν να λειτουργούν οι παιδικές χαρές κακήν κακώς μέχρι που να γίνει κανένα ατύχημα και θα τρέχουν όλοι. Και σε αυτούς που λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για τέτοια πράγματα τους λέω ότι  από το 2009 που εκδόθηκε η Υπουργική απόφαση για τις παιδικές χαρές μπορούσαν να εντάξουν τις επισκευές σε προγράμματα όπως το ΕΣΠΑ  και το Πράσινο Ταμείο και να μην επιβαρύνουν ούτε με ένα ευρώ τον προϋπολογισμό του Δήμου. Αλλά το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν πως να ξαναεκλεγούν

Το τανγκό της ταξικής ασυνειδησίας...

Όταν οι Χαλυβουργοί απεργούσαν δεν τους στήριξες γιατί δεν έρχεται έτσι η ανάπτυξη.
Όταν απεργούσαν οι υπάλληλοι του ΜΕΤΡΟ αγανακτούσες γιατί δεν μπορείς να πας στη δουλειά σου εγκαιρα και άνετα.
Όταν απεργούσαν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές εκνευριζόσουν με τους χαραμοφάηδες που κάνουν τρεις μήνες διακοπές.

Όταν διαμαρτύρονταν οι δημοτικοί υπάλληλοι αδιαφορούσες γιατί μπήκαν με βύσμα.

Όταν οι ναυτεργάτες έκλειναν τα λιμάνια φοβόσουν μήπως ξενερώσουν οι τουρίστες.

Όταν απεργούσαν οι εργαζόμενοι στην... phone marketing αδιαφορούσες γιατί δεν το ήξερες καν.

Όταν μικροεπαγγελματίες κινητοποιούνταν εναντίον του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές, έτρεχες στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσεις με το υστέρημά σου γάλα και ψωμί ή λιαζόσουν σε μια καφετέρια διαμαρτυρόμενος για την τιμή του καφέ.

Όταν τα πάνοπλα “παιδιά μας” χτυπούσαν τις καθαρίστριες εσύ έβλεπες μουντιάλ και αναρωτιόσουν γιατί παίζει ακόμα ο Κατσουράνης.

Όταν σου είπε το αφεντικό να δουλέψεις ανασφάλιστος για 300 ευρώ είπες ευχαριστώ και σκέφτηκες πόσο καλός είναι που δεν σε πετάει στο δρόμο.

Όταν είδες τον φίλο σου να απολύεται αισθάνθηκες ανακουφισμένος έστω και με τα λίγα που παίρνεις. Έτσι κι αλλιώς την φτώχια σου την θεωρείς περηφάνια.

Όταν πήγες στα voucher και στα ΚΟΧ για λίγα περιορισμένης χρονικής διάρκειας ψίχουλα είπες ¨κάτι είναι κι αυτό”.

Σήμερα σου ζητάνε να δουλεύεις για λίγα κουπόνια. Θα το καταπιείς και θα ελπίζεις σε καλύτερες μέρες. Έτσι κι αλλιώς μέχρι να σου πάρει το σπίτι η τράπεζα έχεις καιρό. Άλλωστε πάντα υπάρχουν πιθανοί σωτήρες. Μπορεί να είναι ο Σαμαράς, ο Τσίπρας, ένας ναζί μπράβος, ο θεός, ο παϊσιος που το προφήτεψε, οι ρώσοι, οι άλλοι που θα ξεσηκωθούν και θα μας λυτρώσουν. Πάντα κάποιος “άλλος”. Όχι εσύ. Εσύ πιστεύεις πως μπορείς να συνεχίσεις να σκύβεις μπροστά στο αφεντικό σου και να εφευρίσκεις δικαιολογίες για την ταξική σου ασυνειδησία. Μπορεί κάποτε να είχες δικαιολογίες. Τώρα όχι. Είχες άπειρες ευκαιρίες να συνειδητοποιήσεις, να κατανοήσεις, να αγωνιστείς. Δεν ήθελες να τις αρπάξεις. Είσαι το ίδιο ένοχος με αυτούς που βρίζεις. Άλλωστε η ταξική εκμετάλλευση είναι σαν το τανγκό: Χρειάζεται δύο…

Από 2310net,

Μα ποια ειναι η Χριστίνα Χριστοφάκη που εισέπραξε βοήθημα απο τον ΟΓΑ;

Η κ. Χριστίνα Χριστοφάκη εισέπραξε για το 2010 το ποσό 2.145 ευρώ από τον ΟΓΑ.

Φτωχεια καταραμενη…..

Δημητρης Καμμενος

ΠΠ

Από olympia

Φασισμός και κλειδαρότρυπα

της Ευγενίας Λουπάκη

Οι έγκριτοι κοινωνικοί επιστήμονες που αναλύουν το φαινόμενο της ανόδου του νεοφασισμού στη χώρα μας, παρακαλούνται να λάβουν υπόψη τους και τα ακόλουθα:

Το 1987, κάποιος πούλησε σ’ έναν “δημοσιογράφο” γυμνές φωτογραφίες της Δήμητρας Λιάνη, τραβηγμένες σε κάποια παραλία, πολύ πριν αποκτήσει σχέση με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο “δημοσιογράφος” αυτός πήγε να τις πουλήσει με τη σειρά του στον Α. Βουδούρη, εκδότη του Ελεύθερου Τύπου και επειδή αυτός φοβήθηκε, τις διοχέτευσε σε σκανδαλοθηρικό γερμανικό περιοδικό. Μόλις το περιοδικό τις δημοσίευσε, ο ίδιος που του τις είχε πασσάρει, παρουσίαζε τον “διεθνή διασυρμό” της χώρας μας, στο περιθωριακό κανάλι που είχε, ξεφυλλίζοντας το περιοδικό.

Αργότερα, ο “δημοσιογράφος” αυτός, έγραψε και βιβλίο με τίτλο “Η Λιάνη στηρίζει την Αλλαγή”, με εξώφυλλο μία απ’ αυτές τις φωτογραφίες, την πιο σκανδαλιστική. Πρόκειται για τον Γιώργο Καρατζαφέρη, μετέπειτα πρόεδρο του ΛΑΟΣ, που έγινε πολιτικός της κεντρικής σκηνής και κυβερνητικός εταίρος, με την αμέριστη συνδρομή των τηλεοπτικών καναλιών, που στελέχη του έγιναν υπουργοί της ΝΔ και της συγκυβέρνησης και που νεκραναστήθηκε πρόσφατα για να ξαναστηρίξει την εθνική προσπάθεια.
Το 1995, η Αυριανή, η εφημερίδα “που γκρέμισε τον καραμανλισμό”  στρίβει διά του συμφέροντος και δημοσιεύει ολοσέλιδη στο πρωτοσέλιδο μία απ’ αυτές τις παλιές φωτογραφίες της Δήμητρας Λιάνη, συν άλλες 21, που ακόμα και σήμερα κυκλοφορούν με αμείωτη “επιτυχία” στο διαδίκτυο. Τίτλος “Αυτή μας κυβερνά”.
Η Αυριανή, το μακρύ χέρι της επίσημης πασοκικής προπαγάνδας, είχε επιτεθεί χυδαία στον Μάνο Χατζιδάκι και στο πλευρό της είχαν ταχθεί κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Πάγκαλος, είχε, λίγο πριν τις εκλογές του 1985, φωτογραφία του Κ. Μητσοτάκη με γερμανική στολή ως συνεργάτη υποτίθεται των ναζί (φωτογραφία που της είχε προμηθεύσει ανώτατο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ), είχε διασπείρει φήμες για ομοφυλοφιλία του Κ. Καραμανλή (του Εθνάρχη, βεβαίως, βεβαίως), είχε ανακαλύψει κότερο του Φλωράκη και είχε συκοφαντήσει με κάθε τρόπο την Αριστερά. Ο καθημερινός φασισμός είχε μπει στη ζωή μας και πουλούσε συχνά περισσότερα φύλλα κι από τα ΝΕΑ. Σήμερα, στηρίζει τον Σαμαρά...

Το 1997 ένας 47χρονος πατέρας από το Αίγιο, αυτοκτονεί λίγα λεπτά πριν από την μετάδοση της τηλεοπτικής εκπομπής του ΑΝΤΕΝΝΑ, “Κεντρί”. Η δαιμόνια ρεπόρτερ και παρουσιάστρια επρόκειτο να βγάλει στον αέρα την καταγγελία ότι βίαζε την δωδεκάχρονη κόρη του. Εκ των υστέρων ο ιατροδικαστής που εξέτασε το παιδί, δεν διαπίστωσε κάτι τέτοιο. Αλλά η κυρία ήθελε επιτυχία. Και την απέκτησε. Ονομάζεται Νατάσα Ράγιου, πολιτεύεται χρόνια με τη ΝΔ και ήταν τώρα υποψήφια ευρωβουλευτής.

Κορυφαίοι του είδους είναι βέβαια οι δύο “δημοσιογράφοι” και “εκδότες” που κάνανε διαφημιστικό για την εφημερίδα τους, στη μπανιέρα. δυο-δυο. Και που μετά γίνανε μαλλια κουβάρια και έφυγε ο Τριανταφυλλόπουλος, αυτός ο αγνός Δον Κιχώτης της δημοσιογραφίας και είπε ότι θα δώσει τα λεφτά που πήρε για να φύγει, στην ΕΣΗΕΑ, για τους χειμαζομένους του κλάδου (βρε τί πάω και θυμάμαι). Αυτός ο ευπατρίδης της είδησης, που εξόντωσε τον Στέφανο Κορκολή, διαπομπεύοντάς τον, με τη δημοσιοποίηση ενός προσωπικού βίντεο, που καμμία παρανομία δεν συνιστούσε. Αυτός που υπέκλεψε και παρουσίαζε σε συνέχειες το προσωπικό ημερολόγιο του Μιχάλη Ασλάνη (αυτοκτόνησε κι αυτός). Κι ο άλλος, ο Θέμος Αναστασιάδης ο διαβόητος “κομιστής”, ενός άλλου ιδιωτικού βίντεο που οδήγησε έναν ακόμη άνθρωπο, τον Δ. Ζαχόπουλο, σε απόπειρα αυτοκτονίας.

Αυτοί οι τύποι, δεν ζουν απλώς ανάμεσά μας. Εξακολουθούν να παίζουν ρόλο. Στην ενημέρωση, στην ψυχαγωγία, στην πολιτική. Γαργαλώντας το πρόθυμο “κοινό”, χαμηλά στην κοιλιά, εκεί που έχει χρόνια να συμβεί ο,τιδήποτε ενδιαφέρον, κάνουν αυτοί περουσίες και οι Ναζί οπαδούς.

το κουτι της Παδώρας  

Στην πόλη του φωτός ...

Του Γιώργου Αλεξάτου

Σε συνοικία του Παρισιού, της πόλης του φωτός... 16χρονος Τσιγγάνος πεταμένος σε καρότσι σούπερ μάρκετ, παραμορφωμένος από το λιντσάρισμα που δέχτηκε σαν ύποπτος κλοπής.

Οι βασανιστές του ανήκουν στην ανώτερη φυλή που εκτός από τον διαφωτισμό δίδαξε και την αποικιοκρατία και το δουλεμπόριο, και αφού κατέσφαξε και συνεχίζει να σφάζει λαούς στα πέρατα του πλανήτη, ψηφίζει και κατά ένα τέταρτο φασίστες για μια Γαλλία καθαρή...

Κάποιοι επαρχιώτες κακομοίρηδες συνεχίζουν να γράφουν "δεν είμαστε λαός", "μας λείπει η παιδεία" και άλλες τέτοιες κοινοτοπίες. Γιατί, πού να υποψιαστούν τι συμβαίνει λίγο πιο έξω... Πόσες Μανωλάδες και Άγιους Παντελεήμονες έχει η σάπια γηραιά ήπειρος...

Παρίσι, κυρίες και κύριοι! Ευρωπαϊκή Ένωση και παιδεία και πολιτισμός!

Βαθυ Κοκκινο

Απροκάλυπτες απειλές ΠΑΣΟΚ κατά των δύο εισαγγελέων

Ευθεία επίθεση εξαπολύει στους εισαγγελείς Διαφθοράς Αντώνη Ελευθεριανό και Πόπη Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ και τους απειλεί με πειθαρχικό έλεγχο, ύστερα από την δικογραφία που έφτασε στη Βουλή για ποινικές ευθύνες των Ε. Βενιζέλου και Γ. Παπακωνσταντίνου στο σκάνδαλο των υποβρυχίων.

«Ο Βενιζέλος δεν θα το αφήσει έτσι», είπε ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτης Ρήγας μιλώντας με κοινοβουλευτικούς συντάκτες.

Η Π. Παπανδρέου «δεν είχε δικαίωμα να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση και στην ουσία δεν την διενήργησε καθώς το μόνο που έκανε ήταν να σχηματίσει δικογραφία που περιλαμβάνει μόνο τα πρακτικά της Βουλής», είπε ο Π. Ρήγας υποστηρίζοντας ότι «προφανώς πρόκειται για λάθος διατύπωση». Πρόσθεσε ακόμη ότι η ενέργεια της Π. Παπανδρέου «είναι νομικά απαράδεκτη και δημιουργεί πολιτικό ζήτημα».

Κ. Πουλ.

left.gr

Κωλοσσιαίο το έργο σας (πρώην) υπουργέ μου!..

    Βγήκε ο ένας ελεεινός και εκθείασε το έργο του άλλου ελεεινού: ''..έχει κάνει κολοσσιαίο έργο στο υπουργείο Υγείας και πρέπει να μείνει στην ιστορία..''

     Βεβαίως και θα μείνει στην ιστορία! 

     Ως ο ημιπαράφρων υστερικός, που ελέω του μηδαμινότερου πρωθυπουργού της μεταπολίτευσης, έγινε υπουργός!

     Και τί υπουργός! Υγείας! Δηλαδή σε έναν από τους τρεις πυλώνες του κοινωνικού κράτους (υγεία, παιδεία, ασφάλεια).

     Αντί να συναισθάνονται την ξεφτίλα και τον διασυρμό του κράτους που συνεπάγεται η παρουσία ενός τέτοιου ατόμου σε τέτοια θέση, κομπάζουν και περηφανεύονται!

     Κι ας μην επαναπαυτούμε ότι το παραπάνω εγκώμιο το έπλεξε ο γνωστός χυδαίος Πάγκακος..

     Το ίδιο εγκώμιο με πράξεις όμως, το έπλεξε και ο ίδιος ο ''πρωθυπουργός'', διορίζοντας-επιβραβεύοντας τον συγκεκριμένο ψυχοπαθή σαν κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο!

     Το είπαμε και χθες: Αυτό που συμβαίνει στην κυβέρνηση και στην χώρα έναν μόνο μήνα μετά τις εκλογές, ανήκει στο θέατρο του παραλόγου.

     Καθημερινά προαναγγέλλονται νέες φορολογήσεις και εισφορές, 

     ..απειλές για κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, και δημεύσεις περιουσιών,

     ..πρόστιμα, κόντρα πρόστιμα, συλλήψεις, φυλακίσεις,

     ..και γιατί όχι δημόσιο μαστίγωμα και διαπόμπευση ''στον γάϊδαρο καβάλα'',

     ..οι δικαιωμένες (δικαστικά) καθαρίστριες δέρνονται καθημερινά επειδή αξιώνουν τον σεβασμό στις αποφάσεις της δικαιοσύνης,

     ..υπουργοί που έχουν ψηφίσει το μνημόνιο και με τα δύο χέρια, τώρα το παίζουν αντιμνημονιακοί και ''αντιστέκονται'' τάχα στους ορισμούς της τρόϊκας,

     ..ο κυρ-Φώτης της ΡΗΜΑΔ, με 1,5% λαϊκή αποδοχή, διαθέτει ακόμα κάπου 13 βουλευτές(!!!), ελπίζοντας ότι θα είναι ο ''ρυθμιστής''  (με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως) για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας..

     ..Και από την άλλη ο ''πρωθυπουργός'', μάς απειλεί καθημερινά ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, εξαντλώντας και εξαχρειώνοντας πολίτες και κράτος,

     ..προετοιμαζόμενος συγχρόνως να πάει το φθινόπωρο σε διαπραγματεύσεις (λέμε τώρα!), μόνος του, αυτός και η Αυτού Χυδαιότης, δηλαδή ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΟΜΜΑ,

     ..για να δεσμεύσει τις επόμενες γενιές σε βάθος πενήντα ετών και παραπάνω,

     ..έχοντας την συναίνεση μόνον του 1/3 του ελληνικού λαού!

     Κωλοσσιαίο πράγματι το έργο του πρώην υπουργού,

     ..κολλοσιαία και η απάτη που επιχειρείται από την συγκυβέρνηση του αίσχους, εναντίον του Έθνους.

     Αρμόδιος να τους σταματήσει είναι πλέον ο ελληνικός λαός,

     ..και το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος!..

Ο Άρειος Πάγος υποστηρίζει ότι η οικονομική πολιτική κινδυνεύει από τις καθαρίστριες! Ποτέ δεν ξεφτιλίστηκαν έτσι, τόσο χυδαία... Όμως, οι υποκριτές κι υπερασπιστές του Δ' Ράιχ... έκριναν αντισυνταγματικές τις μειώσεις των μισθών τους! ΝΤΡΟΠΗ! Πλουτίζουν με το αίμα του Λαού!

«Η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου, αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιας καθαρίστριας, να διαταραχθεί η οργανική της θέση και να εξακολουθήσουν να απασχολούνται σε αυτή αμειβόμενη όπως και πριν...

Το ατομικό συμφέρον δεν μπορεί να νοείται και να λειτουργεί ανεξάρτητα προς τις εκ της εξυπηρετήσεως αυτού συνέπειες ως προς την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής του κράτους...»

Το κείμενο των 53 (Αριστερά Αριστερής Ενότητας). του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν αριστερή στροφή από τον Τσίπρα

1. Πρώτη φορά Αριστερά

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον πρώτο κόμμα! Η νίκη του στις ευρωεκλογές αποτελεί ιστορική επιτυχία για την ελληνική και ευρωπαϊκή Αριστερά. Είναι μοναδική στιγμή περηφάνιας για κάθε αριστερό και αριστερή. Απολύτως δικαιολογημένα ξεπέρασε τα ευρωπαϊκά σύνορα και έδωσε βάση στην ελπίδα ότι τίποτα πια δεν είναι αδύνατο. Η νίκη αυτή, σε συνδυασμό με την ενίσχυσή μας στην τοπική αυτοδιοίκηση, επιτρέπει να συνεχίσουμε από καλύτερες θέσεις το δρόμο προς την ανατροπή.

Την ίδια στιγμή τα αποτελέσματα της Αριστεράς του Νότου έδειξαν ότι είναι απολύτως ρεαλιστική η δημιουργία ενός πλειοψηφικού ριζοσπαστικού ρεύματος, ικανού να βάλει τέλος στην πολιτική της λιτότητας. Η καμπάνια της υποψηφιότητας του Αλέξη Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν, ιδιαίτερα το ντιμπέιτ, διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις από την πλευρά της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς για την πολιτικοποίησή της. Η άνοδος του ρεύματος αυτού αποδείχτηκε, επιπλέον, το πιο αποτελεσματικό εμπόδιο για την ενίσχυση της Ακροδεξιάς· αρκεί ως προς αυτό μια σύγκριση των καταγραφών της τελευταίας στο Βορρά και στο Νότο.

2. Ο πολιτικός χάρτης

Γενικά, το διακύβευμα των ευρωεκλογών δεν ταυτίζεται με αυτό των βουλευτικών. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί την αυξημένη σημασία που εντέλει απέκτησαν οι φετινές ευρωεκλογές, το αποτέλεσμα των οποίων διαμόρφωσε ένα νέο πολιτικό χάρτη. Τα βασικά στοιχεία αυτού του χάρτη είναι:

α) η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, με ποσοστό που εδραιώνει εκείνο των βουλευτικών εκλογών, β) η υποχώρηση των κομμάτων της συγκυβέρνησης (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ/Ελιά) κατά 11.5%, γ) η προαναγγελθείσα συρρίκνωση του τρίτου εταίρου της συγκυβέρνησης του 2012, της ΔΗΜΑΡ, δ) η εκλογική άνοδος της Χρυσής Αυγής, που πλέον αποτελεί βασική δύναμη του πολιτικού σκηνικού και, ε) η χαμηλότερη των προσδοκιών (τους) καταγραφή των ΑΝΕΛ, του ΚΚΕ και του νεοσύστατου ΠΟΤΑΜΙΟΥ.

Την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι στις 25 Μαΐου πήγαν στις κάλπες 284.698 λιγότεροι σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου 2012 μαρτυρά ότι για ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας η εκλογική μάχη ήταν αδιάφορη. Η τάση αυτή δεν μπορεί να αγνοηθεί.

3. Τρεις κάλπες, μία επιλογή

Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε συνομολογήσει ότι η τριπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου θα χαρακτηριζόταν από μια έντονη κοινωνική, πολιτική και σε τελευταία ανάλυση ταξική πόλωση, με έμφαση στη σύγκρουση των ευρωεκλογών. Παράλληλα, ήταν απολύτως αναγκαία μια κεντρική και ως ένα βαθμό βολονταριστική ώθηση για να μεταφερθεί ο «άνεμος του νικηφόρου ΣΥΡΙΖΑ» σε όλες τις γειτονιές.

Ωστόσο, το κατεπείγον της απαίτησης να τελειώσουμε με τη συγκυβέρνηση, την τρόικα και τα μνημόνια κατέστησαν την αυτοτέλεια των αυτοδιοικητικών μαχών δευτερεύον ζήτημα, που επαληθεύτηκε και από τη διαφοροποιημένη ψήφο των πολιτών

Μολονότι λοιπόν υποστηρίξαμε συνδυασμούς σε 214 καλλικρατικούς δήμους (το 2010 ήταν μόλις 65), εξαντληθήκαμε στην αναζήτηση των προσώπων που θα κέρδιζαν, υποτιμώντας τα προγράμματα και τις συλλογικότητες που είναι απαραίτητες για τις μεγάλες αλλαγές στις τοπικές κοινωνίες. Παραγνωρίσαμε εν τέλει ότι οι αυθεντικές κοινωνικές εκπροσωπήσεις δεν «φυτεύονται», αλλά οικοδομούνται σε βάθος χρόνου.

4. Μεταμορφώσεις της Κεντροαριστεράς

Ξεχωριστό κεφάλαιο, εδώ, είναι η ανθεκτικότητα της Κεντροαριστεράς, που στις αυτοδιοικητικές εκλογές πέτυχε αρκετά καλές επιδόσεις σε σύγκριση με τα ποσοστά της στις ευρωεκλογές, Η αντοχή της Κεντροαριστεράς είχε εκφραστεί νωρίτερα και στις εκλογές των μεγάλων επιστημονικών κλάδων (δικηγόροι, μηχανικοί κ.λπ.), καθώς και στα συνδικάτα, όπου παρά τη συρρίκνωσή της διατηρεί ακόμα σημαντικές δυνάμεις.

Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν και έχουν δίκιο ότι η Κεντροαριστερά είναι εκείνη η πολιτική δύναμη στην Ελλάδα με μεγάλη γραφειοκρατική εμπειρία στην οργάνωση των «υπο-κρατών»: των περιφερειών, των μεγάλων δήμων, των μεγάλων επαγγελματικών ενώσεων, αλλά και των ισχυρών συνδικάτων. Η εμπειρία αυτή αφορά τη διοίκηση, τη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, τη συγκρότηση πελατειακών δικτύων, τη σχέση με το κεφάλαιο και τη διαχείριση των κοινωνικών αντιθέσεων. Στο πλαίσιο δε της Ε.Ε., σχετίζεται επίσης με τη δυνατότητα απορρόφησης και κατανομής υλικών πόρων. Αυτό είναι το «βαθύ κράτος του ΠΑΣΟΚ», που μέχρι τώρα δεν εξατμίστηκε.

5. Τα καλά νέα

Η επόμενη μέρα ξεκινά με ένα σημαντικό κεκτημένο: την κομβικής σημασίας νίκη στην Αττική, τη μεγάλη επιτυχία στα Ιόνια, το νικηφόρο αποτέλεσμα σε πόλεις και συνοικίες με ισχυρή συμβολική και πολιτική αξία για την Αριστερά (Καισαριανή, Ν. Φιλαδέλφεια, Χαλάνδρι, Βύρωνας, Πέραμα κ.ά), και τον παρ” ολίγο θρίαμβο της Ανοιχτής Πόλης στην Αθήνα μετά από μια εκστρατεία-πρότυπο.

Στην Αττική και την Αθήνα, στην καρδιά δηλαδή της χώρας, η ψήφος εξέφρασε με τη μεγαλύτερη διαύγεια τις ταξικές αντιθέσεις· την αντίθεση στην αντιδημοκρατική εκτροπή και την ολιγαρχική διαχείριση των πολιτικών υποθέσεων· την αντίθεση ανάμεσα στους υποστηρικτές και τους αντιπάλους των πανευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας. Κάπως έτσι, λοιπόν, επιβεβαιώθηκε ότι το στοίχημα της άνοιξης του 2012 παραμένει ανοιχτό.  Και την ίδια στιγμή ανοίγει για μας ένα ευρύ πεδίο όπου έμπρακτα μπορούμε να αποδείξουμε την ικανότητά μας αφενός να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της κρίσης και αφετέρου να εισάγουμε νέους θεσμούς ή να διευρύνουμε υπάρχοντες στην κατεύθυνση των εμπειριών των κινημάτων των πλατειών.

6. Τα κακά νέα: Χρυσή Αυγή και «Πειραιάς Νικητής»

Την ίδια στιγμή, η άνοδος της Χρυσής Αυγής (και ιδίως το τεράστιο 16% του Κασιδιάρη στην Αθήνα) πρέπει να προκαλέσει συναγερμό. Τα ποσοστά των ναζί αποδεικνύουν ότι η δικαστική αντιμετώπισή τους είναι αναγκαία μεν για να περιορίσει την εγκληματική δραστηριότητά τους, αλλά όχι ικανή από μόνη της για να τους αναχαιτίσει πολιτικά και ιδεολογικά. Πρέπει να είμαστε σαφείς: κάθε ψήφος στη Χρυσή Αυγή επιβραβεύει τη ναζιστική τρομοκρατία. Είναι πλέον φανερό ότι μεγάλο τμήμα της ψήφου στη Χρυσή Αυγή έχει ιδεολογικό βάθος. Κατά συνέπεια, παράλληλα με τις δράσεις αλληλεγγύης στις χειμαζόμενες από την κρίση γειτονιές, απαιτείται ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση με τα ρατσιστικά ιδεολογήματα τα οποία εντέλει ενισχύουν τους ναζί.

Τα φαινόμενα Μώραλη στον Πειραιά και Μπέου στο Βόλο, συνιστούν συμπτώματα της σωβούσας ασθένειας της αστικής δημοκρατίας στη χώρα μας και πρέπει να μας απασχολήσουν σοβαρά. Πρόκειται για όψεις της μετατόπισης τόσο της αστικής τάξης όσο και άλλων στρωμάτων προς μια πιο προκλητικά αγοραία, «ακραία», και λούμπεν διάσταση, μεταξύ πολιτικής και οργανωμένης παραβατικότητας.

7. Διεύρυνση και πολιτική συμμαχιών: Το κόμμα-μαγνήτης

Πώς στέκεται η Αριστερά μπροστά στο νέο πολιτικό χάρτη; Ποια μπορεί να είναι μια αριστερή απάντηση στο πραγματικό ζήτημα των συμμαχιών;

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να κινηθούμε πάνω σε τρεις βασικούς άξονες:

α) Να επιχειρήσουμε να μεταφέρουμε το πολιτικό παιχνίδι από το πεδίο της επικοινωνίας και των θεσμών σε αυτό του δρόμου και των κινημάτων. Χωρίς αναθέρμανση του λαϊκού κινήματος, αφενός θα πρέπει να περιμένουμε την προεδρική εκλογή για μια ενδεχόμενη ανατροπή της κυβέρνησης, αφετέρου δεν πρόκειται να αλλάξει ο πραγματικός ιδεολογικός συσχετισμός μέσα στην κοινωνία. Αν η έκρηξη των πλατειών δημιούργησε το κατάλληλο κοινωνικό έδαφος για τη ραγδαία άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, τότε εύλογα θα πρέπει να αναζητήσουμε (χωρίς ευκολίες και μηχανιστικές λογικές) το πώς μπορεί να απαντήσουμε στην κινηματική αναιμία. Η βασική αντίληψη από την οποία πρέπει να διακατεχόμαστε, είναι ότι οι συνειδήσεις αλλάζουν στο δρόμο μέσα από την εν σώματι πολιτική συμμετοχή και όχι από τις καλές εμφανίσεις στα τηλεοπτικά πάνελ.

β) Τα ζητήματα της οργανωτικής αναδιάρθρωσης και της προγραμματικής αποσαφήνισης έχουν καίρια σημασία στην προσπάθεια διεύρυνσης της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ -ειδικά στα στρώματα που δεν έχουν παραδοσιακούς αξιακούς δεσμούς με την Αριστερά. Στην εποχή του διαδικτύου, οι πολίτες και ενημερωμένοι είναι και πολιτικό κριτήριο έχουν -επομένως βλέπουν και τα καλά αλλά και τα κακώς κείμενα. Είναι απαραίτητο λοιπόν να πείσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κυβερνήσει με επιτυχία γιατί διαθέτει απολύτως σαφές πρόγραμμα, ριζοσπαστικό και ταυτόχρονα ρεαλιστικό. Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πείσει ότι αποτελεί εκείνο το σοβαρό συλλογικό πολιτικό οργανισμό που μπορεί να υλοποιήσει το πρόγραμμά του.

γ) Το πραγματικό ζήτημα των συμμαχιών δεν λύνεται ούτε με μπακαλίστικες λογικές τεχνητών συγκολλήσεων ούτε με παραπομπή στις κοινωνικές αντιστάσεις. Αντίθετα, η μεγάλη απήχησή μας στους ανέργους, τους νέους και τους μισθωτούς, δεν έχει φτάσει στο μέγιστο δυνατό. Μπορεί να επεκταθεί πολύ περισσότερο. Μπορούμε να προσεταιριστούμε ακόμα μεγαλύτερα τμήματα της μισθωτής εργασίας, ακόμα περισσότερα λαϊκά στρώματα που πλήττονται. Οφείλουμε να δουλέψουμε εντατικά με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, στα λαϊκά προάστια, στη Δυτική Αθήνα, για παράδειγμα, στη μειονότητα της Θράκης, στη Νεολαία. Μας χρειάζεται η αυτοδυναμία για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας, από εκεί και πέρα μας χρειάζονται και οι συμμαχίες για να προχωρήσουμε το σχέδιο μετασχηματισμού της κοινωνίας.

Χρειαζόμαστε μια συνεπή πολιτική πολιτικών συμμαχιών που από τη μια μεριά θα υπηρετεί την αναγκαία διεύρυνση της επιρροής μας και από την άλλη, δεν θα θίγει τις αξίες και τις ευαισθησίες του κόσμου της Αριστεράς, δίνοντας την εντύπωση της αφομοίωσης από το σύστημα. Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει τη μέχρι τώρα πορεία του, να είναι δηλαδή το κόμμα-μαγνήτης που πολιτευόμενο με ανοιχτό πολιτικά αλλά ιδεολογικά συνεπή τρόπο, έλκει προς τα αριστερά την πολιτική ζωή της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δύναμη να επιβάλει τους όρους του στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να «αναστήσουμε» τις δυνάμεις της μνημονιακής νεοφιλελεύθερης κεντροαριστεράς, που βαρύνονται με την καταστροφή της κοινωνίας και την οικοδόμηση του διεφθαρμένου πελατειακού κράτους.

8. Επιμονή στη συλλογική και δημοκρατική λειτουργία του κόμματος

Παρά τη μόδα της απαξίωσης της κομματικής λειτουργίας, εμείς επιμένουμε ότι η συλλογικότητα και η δημοκρατία συνιστούν τον ορίζοντα μιας αριστερής αντίληψης για την πολιτική. Στο διάστημα της προεκλογικής περιόδου παροξύνθηκαν φαινόμενα που υπονομεύουν τη συλλογικότητα και τραυματίζουν την «ψυχή» της Αριστεράς. Τόσο η αδρανοποίηση των εκλεγμένων οργάνων κι η ενίσχυση εξωθεσμικών κέντρων αποφάσεων, όσο και η αποχαλίνωση του παραγοντισμού και της διγλωσσίας, έπληξαν τη δημοκρατία κι έφθειραν την αποτελεσματικότητα. Γιατί για μας η δημοκρατία δεν είναι μόνο ο πιο δίκαιος τρόπος λήψης αποφάσεων, αλλά και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος οργάνωσης της συλλογικής διάνοιας. Το «μαζί» δεν το θέλουμε μόνο για να μην καπελωνόμαστε, αλλά και γιατί «μαζί» κάνουμε τις βέλτιστες επιλογές.
9. Δημόσιος λόγος και ιδεολογική ηγεμονία

Πολλοί μας κατηγορούν ότι δεν έχουμε πολιτική συμμαχιών, εννοώντας ότι δεν βάζουμε στα ψηφοδέλτιά μας πολλούς από το προηγούμενο καθεστώς. Θεωρούν ότι ο λόγος μας είναι αφιλόξενος για όσους έρχονται από άλλες πολιτικές διαδρομές, εννοώντας ότι δεν προσαρμόζουμε το δημόσιο λόγο μας στα σχήματα που χρησιμοποιούν τα κόμματα του Μνημονίου και τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Και μας μέμφονται γιατί επιμένουμε σε «παρωχημένα σχήματα» (όπως οι τάξεις, ο διεθνισμός, ο κοινωνικός μετασχηματισμός, ο σοσιαλισμός), γιατί εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η καπιταλιστική κρίση είναι κρίση υπερσυσσώρευσης και γιατί θεωρούμε ότι το Μνημόνιο δεν είναι μια συνωμοσία της Γερμανίας, αλλά ένα πολιτικό πρόγραμμα για τη μεταφορά του κόστους της κρίσης στους πιο φτωχούς και την επιβολή ενός μοντέλου άγριου καπιταλισμού -πρώτα στην Ελλάδα κι ύστερα στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Κατά τη γνώμη μας, ορισμένα από τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που υπαινίσσεται η κριτική.

Δεν είμαστε ενθουσιασμένοι, για παράδειγμα, με το δημόσιο λόγο του κόμματος, ιδίως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, γιατί πολλές φορές δανειστήκαμε το λόγο του αντιπάλου (ενίοτε και τα συνθήματα, όπως με το neallada.gr), θεωρώντας εσφαλμένα ότι έτσι γινόμαστε πιο λαϊκοί, πιο διεισδυτικοί και πιο ασφαλείς έναντι της δεξιάς και ακροδεξιάς δημαγωγίας. Στην πραγματικότητα, με έναν τέτοιο λόγο πετυχαίνουμε ακριβώς το αντίθετο: να αφήνουμε τον κόσμο μας ιδεολογικά και πολιτικά απροετοίμαστο μπροστά στον κυρίαρχο λόγο και να φαινόμαστε ως καρικατούρα του ΠΑΣΟΚ της λαϊκομετωπικής περιόδου.

Δεν πιστεύουμε ότι τα κόμματα της Αριστεράς, τα κόμματα δηλαδή του κοινωνικού μετασχηματισμού, πρέπει να προσαρμόζονται στον κοινωνικό μέσο όρο και να μοιάζουν «της κοινωνίας» γενικώς. Αν υιοθετούσαμε τις απόψεις της «κοινής γνώμης», θα ήμασταν εναντίον των δημόσιων υπαλλήλων, των μεταναστών, των ομοφυλόφιλων, υπέρ του «μικρού κράτους», των ιδιωτικοποιήσεων και των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Θα είχαμε εγκαταλείψει, δηλαδή, τους λόγους, τις αξίες και του ήθους που μας έφεραν μέχρι εδώ – και, κυρίως, θα είχαμε παραιτηθεί από κάθε απόπειρα κοινωνικού μετασχηματισμού.

10. Οι εκλογές είναι παιχνίδι για μεγάλα παιδιά

Μήπως όμως αυτές οι προσαρμογές στον εθνικό μέσο όρο ήταν υποχρεωτικές ενόψει εκλογών; Κάθε άλλο. Οι εκλογές είναι μια φωτογραφία της στιγμής. Το αποτέλεσμά τους, δηλαδή, συμπυκνώνει όλα όσα κάναμε την προηγούμενη περίοδο, ακόμα και τα λάθη, τις αστοχίες, τις παραλείψεις και τις ασάφειες. Μα πάνω απ” όλα, συμπυκνώνουν τις κοινωνικές συμμαχίες που έχει οικοδομήσει ένας πολιτικός οργανισμός.

Οι εκλογές λοιπόν δεν κερδίζονται κατά κύριο λόγο την προεκλογική περίοδο (όση σημασία και αν έχει μια πετυχημένη καμπάνια), αλλά την προηγούμενη. Γι” αυτό και το αποτέλεσμα δεν είναι υπόθεση των (τελικά, όχι και τόσο) «μάγων» της πολιτικής επικοινωνίας πολύ δε περισσότερο όταν τα «μαγικά» τους εδραιώνουν την πεποίθηση ότι όλοι είναι ίδιοι (αφού όλοι χρησιμοποιούν φτηνά επικοινωνιακά κόλπα για να υφαρπάξουν ψήφους) ή όταν οι ίδιοι εστιάζουν στη συντελεσμένη καταστροφή, υποβαθμίζοντας την προγραμματική μας πρόταση.

Το ίδιο ισχύει, εξάλλου, και για τους «τεχνικούς» της εξουσίας, είτε στην εκδοχή τοπικών παραγόντων είτε σε εκείνη των ανώτερων διαμεσολαβητών ισχύος, από την αποκοπή του γραφείου του προέδρου  ως τους απίθανους συμβούλους και την εκ μέρους τους ωμή περιφρόνηση των αξιών της Αριστεράς, όπως καταγράφηκε στις περιπτώσεις Καρυπίδη και Σαμπιχά.

11. Κριτική στη στρατηγική μας

Ας το υπενθυμίσουμε: Οι αντίπαλοί μας δεν χρησιμοποιούν απλώς κόλπα ή τη λογική του πολιτικού μάρκετινγκ. Έχουν επίσης κοινωνικές αναφορές. Απευθύνονται σε ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου που κερδίζει μέσα στην κρίση, σε μεσαία στρώματα, ιδίως σε εκείνα που διασώζονται,  αλλά και σε τμήματα εργαζομένων που αν και έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές, αισθάνονται ότι η κυβέρνηση τους εξασφαλίζει μια θέση στα όρια της επιβίωσης. Στη λογική τους, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τους εγγυάται τη θέση αυτή – αντίθετα, μπορεί να τους βάλει σε νέες περιπέτειες.

Οι δικές μας κοινωνικές αναφορές δεν υποκαθίστανται από σχήματα τύπου «Ελλάδα εναντίον Μέρκελ», «ο λαός ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο» κ.ο.κ. Τα ίδια ισχύουν, εξάλλου, και για έναν ορισμένο σκανδαλοθηρικό-τιμωρητικό λόγο, που παραπέμπει σε σχηματισμούς (πολύ) δεξιότερα του ΣΥΡΙΖΑ.

12. Για την επόμενη μέρα: Μόνο η αριστερή γραμμή εγγυάται τη νίκη

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση μπορεί και πρέπει να πέσει το συντομότερο. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί με τεχνητές κρίσεις κι επικοινωνιακά τερτίπια. Εξαρτάται, αντίθετα, από τη δυνατότητά μας να ενισχύσουμε την κοινωνική δυναμική της ανατροπής και τη δικιά μας θετική προγραμματική διέξοδο.
Οφείλουμε να επιμείνουμε στη μαζική αριστερή, ανοικτή και ριζοσπαστική γραμμή που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι εδώ και μπορεί να τον πάει ακόμα πιο μακριά. Στη γραμμή αυτή που παλεύει για την ανατροπή του Μνημονίου και την κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά που δεν θέλει το «κυβέρνηση» να πνίξει το «αριστερή». Στη γραμμή αυτή που απορρίπτει το δίπολο κομμουνιστικός δογματισμός ή προσαρμογή στο σύστημα, αποδεικνύοντάς το στην πράξη ότι μια γειωμένη ριζοσπαστική Αριστερά είναι όχι μόνο αναγκαία, αλλά απολύτως εφικτή. Στη γραμμή αυτή που μπορεί να πείσει και να εμπνεύσει του πολίτες, δείχνοντάς τους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια από τα ίδια, που τόσες φορές έχουν δοκιμάσει. Στη γραμμή αυτή που επιμένει ότι ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε είναι το άνοιγμα στην κοινωνία με οδηγό το πρόγραμμα, τις αναλύσεις και τις αξίες της Αριστεράς.

Το κείμενο υπογράφουν οι:

Αγαθοπούλου Ειρήνη, Αγγελοπούλου Ελθήνα, Αθανασίου Κώστας, Αθανίτη Όλγα, Αλμπάνης Γιάννης, Βωβός Παναγιώτης,  Διώτη Ηρώ, Δρίτσας Θοδωρής, Ζαχαριάς Κώστας, Θεοδωράτου Κατερίνα, Καλκανδής Πέτρος, Καραγιαννίδης Χρήστος, Καραγιώργος Βαγγέλης, Κατριβάνου Βασιλική, Κατσινοπούλου Ειρήνη, Κερσανίδης Στράτος, Κιτσαντά Λίτσα, Κνήτου Κατερίνα, Κορωνάκης Τάσος, Κουρεμπές Φάνης, Κουτσοθοδωρής Θοδωρής, Κυπριανίδου Ερμίνα, Κυρίτσης Γιώργος, Κωνσταντάτος Χάρης, Λάμπρου Πάνος, Λάσκος Χρήστος, Μαντάς Χρήστος, Μαρματάκης Κώστας, Ματσούκα Χαρά, Μπαλαούρας Μάκης,  Μπαρσέφσκι Μάνια, Μπένος Αλέξης, Νικολάου Νάγια, Νοτοπούλου Κατερίνα, Παπαδάτος Δημοσθένης, Παπαδόπουλος Χριστόφορος,  Ρήγος Άλκης, Σαπουνά Αγγέλικα, Σαμανίδης Νίκος, Σαρρής Μανώλης, Σβίγκου Ράνια, Σταματάκη Ελένη, Σταμπουλή Αφροδίτη, Στασινός Στάθης, Τζήκα Δανάη, Τσακαλώτος Ευκλείδης, Τσιγώνιας Νίκος, Τσίτσοβιτς Τόνια, Υδραίος Μιχάλης, Φωτίου Θεανώ  Χαρίτσης Αλέξανδρος, Χονδρός Γιώργος, Χριστοδουλοπούλου Τασία.

Ανθρωποκυνηγητό για την τρομοκράτισσα καθαρίστρια

Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

 - Ανθρωποκυνηγητό έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση με σκοπό τη σύλληψη του μέλους της τρομοκρατικής οργάνωσης Ε.Ο.Α.Κ (Επαναστατική Οργάνωση Απολυμένες Καθαρίστριες) που χτύπησε το ανυπεράσπιστο παιδί των ΜΑΤ.

- Όπως δείχνουν ξεκάθαρα οι φωτογραφίες και τα βίντεο η τρομοκράτισσα καθαρίστρια, χρησιμοποιώντας ύπουλα το ξερό της κεφάλι, χτύπησε τη γροθιά του παιδιού-αστυνομικού την ώρα που εκείνο τεντωνόταν για να ξεπιαστεί.

- Εξ αιτίας της βάναυσης κεφαλιάς που δέχτηκε το παιδί-αστυνομικός, διακομίστηκε στο ΚΑΤ όπου οι γιατροί αναγκάστηκαν να του αντικαταστήσουν την οστέινη γροθιά του με σιδερογροθιά.

- Η τρομοκράτισσα καθαρίστρια, ακολούθησε το παράδειγμα μελών παρόμοιων τρομοκρατικών οργανώσεων που έδρασαν στη χώρα μας ενάντια σε αστυνομικούς ή βοηθούς αστυνομικών.

- Η φωτογραφία της τρομοκράτισσας δόθηκε στη δημοσιότητα σε μια προσπάθεια να εντοπιστεί άμεσα ώστε να σταματήσει η άκρως επικίνδυνη δράση της με χρήση της ξερής της κεφαλής.

- Όπως αποκαλύφθηκε, τα μέλη της οργάνωσης Ε.Ο.Α.Κ εκπαιδεύονταν για πάνω από 20 χρόνια σε στρατόπεδα εκπαίδευσης του ΥΠΟΙΚ, μιας άλλης τρομοκρατικής οργάνωσης που δρα ανενόχλητη εδώ και πολλά χρόνια.

- Ευτυχώς που τα λαγόσκυλα της ΝΕΡΙΤ, μυρίστηκαν έγκαιρα τη σχεδιαζόμενη επίθεση των μελών της Ε.Ο.Α.Κ και ενημέρωσαν τους ανυποψίαστους καναπεδάτους πολίτες και τα παιδιά-αστυνομικούς.

- Καλτέζας εναντίον Μελίστα, Γρηγορόπουλος εναντίον Κορκονέα, Κουσουρής εναντίον Περίανδρου, Φύσσας εναντίον Ρουπακιά.

- Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε τις εκατοντάδες επιθέσεις που δέχτηκαν παιδιά-αστυνομικοί από εξαγριωμένους εργαζόμενους-τρομοκράτες κατά τη διάρκεια ημιπαράνομων διαδηλώσεων.

- Οι παραπάνω εργαζόμενοι-τρομοκράτες έδρασαν εκμεταλλευόμενοι τα σύννεφα από τα καπνογόνα και τα αποσμητικά χώρου που έριχναν τα παιδιά-αστυνομικοί για να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα χαράς και αγαλλίασης.

- Από την άλλη, ορθά δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες του μεγαλέμπορου διαμαντιών και του αξιότιμου εφοπλιστή που κατείχαν 1.200 κιλά ηρωίνης καθώς δεν έχουν διαλευκανθεί τα κίνητρά τους.

- Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι η ηρωίνη προοριζόταν για ιατρικούς σκοπούς στην ευρύτερη περιοχή της Αφρικής όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν από την έλλειψη φαρμάκων.

- Άλλωστε, το γεγονός ότι πρόκειται για δύο ανθρώπους που στηρίζουν την ελληνική οικονομία με τους φόρους που πληρώνουν και με τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν, μάλλον τους απαλλάσσει από κάθε κατηγορία.

- Λίγες μέρες μετά τον ανασχηματισμό κυκλοφορεί η φήμη ότι επιστρέφει στη ΝΔ ως «Αριστερή Συνιστώσα» αλλά και στην κυβέρνηση ο Γιώργος Καρατζαφέρης με σκοπό να αναλάβει το συντονισμό της δράσης της.

- Ο Λαοπρόβλητος ηγέτης, φημολογείται ότι βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τον Μάκη, τον Άδωνι-Σπυρίδωνα και φυσικά τον Αντώνη. Στις επόμενες μέρες θα φανεί αν είναι αλήθεια τα όσα φημολογούνται έντονα.

- Συνεργασία 15 ωρών είχε ο νέος και ωραίος υπουργός παιδείας με τον σύμβουλο εκπαιδευτικών θεμάτων στο υπουργείο παιδείας κύριο Ανατολάκη. Μάθαμε ότι υπήρξε πρόβλημα επικοινωνίας και συνεννόησης ανάμεσά τους.

- Ο νέος υπουργός ζήτησε, όπως διέρρευσε, από τον κύριο Ανατολάκη να του πει τη γνώμη του για την «Τράπεζα Θεμάτων» κι εκείνος επί 15 ώρες του εξηγούσε ότι ήταν κλωτσοσφαιριστής και όχι τραπεζικός υπάλληλος.

- Αναρωτιέμαι, γιατί το νέο υπουργικό συμβούλιο ονομάζεται «εφταμηνίτικο»;